Dialogue

Vocabulary

Learn New Words FAST with this Lesson’s Vocab Review List

Get this lesson’s key vocab, their translations and pronunciations. Sign up for your Free Lifetime Account Now and get 7 Days of Premium Access including this feature.

Or sign up using Facebook
Already a Member?

Lesson Notes

Unlock In-Depth Explanations & Exclusive Takeaways with Printable Lesson Notes

Unlock Lesson Notes and Transcripts for every single lesson. Sign Up for a Free Lifetime Account and Get 7 Days of Premium Access.

Or sign up using Facebook
Already a Member?

Lesson Transcript

ناصرالدین شاه، آکتور سینما
بخش ارزشمندی از تاریخ سینمای ایران، به گونه‌ای طنزآلود در فیلم "ناصر الدین شاه، آکتور سینما" نقل می‌شود.
این فیلم که با نام "روزی روزگاری، سینما" شناخته شده‌است، به دلیل جنبهٔ تاریخی و هنری خود به صورت سیاه و سفید تهیه شده‌است.
ناصرالدین شاه از پادشاهان مشهور ایران در عصر قاجار بوده‌است که طبق سنت شاهان آن زمان صاحب همسران زیادی بوده که در بخش "اندرونی" قصر ساکن بودند و به دلیل ممنوعیت دیدار با مردان دیگر، حق خروج از آنرا نداشتند.ا
هنگامیکه "عکاس باشی" ِدربار، دستگاه جدید سینماتوگراف را از سفر آورده معرفی می‌کند، شاه قاجار عاشق هنرپیشه‌ای از یک فیلم قدیمی می‌شود.
سپس به گونه‌ای سحرآمیز واقعیت و خیال در هم می‌آمیزند، و هنرپیشهٔ داخل فیلم پا به دنیای خارج می‌گذارد و شاه بیش از پیش شیفتهٔ او می‌شود.
یکی از همسران قدیمی پادشاه، تحت تأثیر حسادت، با طرح نقشه‌ای شیطانی هنرپیشه را ناپدید می‌کند.
و پادشاه نیز متأثر از این امر خود به هنرپیشگی روی آورده حکومت را از یاد می‌برد.
در طول فیلم ناصرالدین شاه، این اثر با دیگر آثار ارزشمند سینمای ایران تداخل پیدا می‌کند.
بدین معنی که ناصرالدین شاه به قدری غرق در آنها می‌شود که گویی خود جزوی از این آثار است، و در این آثار ایفای نقش می‌کند.
به همین بهانه قطعه‌هایی از این آثار مشهور مانند "گاو" یا "قیصر" نیز پخش می‌شوند.
در انتها فیلم در میان تصاویری از بهترین‌های سینمای ایران گم می‌شود، و به گونه‌ای شیرین خاطره‌ای از همهٔ آنها در دل به جای می‌گذارد.
در فیلم ناصرالدین شاه، کارگردان نامدار "محسن مخملباف" از هنر بازیگران معروفی چون عزت الله انتظامی، اکبر عبدی، محمدعلی کشاورز، و ماهایا پطروسیان بهره گرفته، و این اثر را تبدیل کرد به کاندیدای بهترین فیلم و کارگردانی در دهمین جشنوارهٔ فیلم فجر در سال ۱۹۹۱.

Comments

Hide